2022an, 15 egunetako ariketan, egunez egun hainbat herritarrek bizi izan dituzten esperientzien bilduma duzu hemen. Herritarrek idatziz utzitakoak batzuk, besteak, berriz, bideo bidez jaso ditugunak.

batetik, ikusi eta sentitu ditut konplizitate keinuak jendearen artean neraman txapa ikusterakoan eta hori atsegina da, poztu eta animatzen zaitu. bestetik, bada puntu desatsegina, etsigarria egiten zaidana: zenbat jende dagoen ez dakiena ezertxo ere gutaz, hau da, euskararen inguruan, euskaraldia zer den, zertan ari garen… erdal mundua oso-oso urruti ikusten dut eta, garai hauetan, hori bada hautua
milesker

Ahobizi

Baserri batean jaio nintzen Donostin momento hontan debekarua zegoen euskera hitxegin ezkondu nuen eta Aiara joan ginen bizitxera nerentzako asko kostatzen dut itxegitea euskeras eta herriko jendea niri erderas hitxegiten diote espero dut hemendik aurrera euskeras itxegingo diote

Ahobizi

Poloniakoan naiz baina niretzat ez da gauza bera euskal kultura euskaraz edo erderaz ezagutzea, leku baten sustraiak hizkuntzan daudelako nire iritziz. 😀

Belarriprest